• integracja środowiska
• prasa
• kontakt
• English

Tematyka tegorocznej konferencji, wzorem czterech dotychczas zorganizowanych w ramach tego cyklu, koncentruje się wokół zagadnień związanych z rozwojem edukacji, ze szczególnym naciskiem na wykorzystanie nowoczesnych technologii w dydaktyce. I podobnie jak poprzednio, organizatorzy starają się wskazywać te obszary e-edukacji, które wydają się wymagać szczególnej uwagi i refleksji. A warto zauważyć, że obszary te w ciągu minionych kilku lat zmieniały się w istotny sposób.

I tak, po prezentacji założeń e-learningu, jego podstaw metodycznych i organizacyjnych (I Konferencja, Akademia Ekonomiczna w Katowicach, 2004 rok), przyszła kolej na przedstawienie przykładów dobrych praktyk na gruncie współpracy międzyuczelnianej oraz tworzenia wirtualnych uczelni. Mówiono wtedy także o potrzebie zapewnienia odpowiedniej jakości tej formy kształcenia (II Konferencja, SGH w Warszawie, 2005 rok). W roku 2006, podczas III Konferencji (odbywającej się na Akademii Ekonomicznej w Krakowie), wiele uwagi poświęcono miejscu e-edukacji w kształtowaniu społeczeństwa informacyjnego. Kolejny rok, 2007, z jednej strony przyniósł zainteresowanie aspektami społecznymi i społecznościowymi wynikającymi z wykorzystania technologii Web 2.0, z drugiej zaś – stawiano wówczas pytania o jakość i efektywność e-edukacji. Próbowano także zwrócić uwagę środowiska akademickiego na konieczność prowadzenia badań naukowych w tym obszarze.

Właśnie ta problematyka – realizacji badań w zakresie nowoczesnej edukacji, zajmuje, ze względu na jej rosnącą wagę, także istotne miejsce wśród tematów tegorocznej konferencji. Potrzeba szeroko zakrojonych badań odnosi się tak do samej e-edukacji jako formy kształcenia, jak i do rozwiązań metodycznych, programistycznych oraz organizacyjnych, które mogą uczynić ją nie tylko ciekawszą, ale przede wszystkim lepiej przystającą do potrzeb nowoczesnego społeczeństwa i gospodarki opartej na wiedzy.

W bieżącym roku organizatorzy chcieliby także zwrócić uwagę uczestników konferencji, a przede wszystkim potencjalnych prelegentów, na konieczność przemyślenia rozwiązań metodycznych stosowanych w e-edukacji. W ostatnim czasie pojawiło się wiele nowych czynników wpływających na jej kształt. Wymienić należy nie tylko technologie Web 2.0, ale również elementy kształcenia nieformalnego oraz inicjatywy na rzecz otwartego dostępu do treści edukacyjnych. Dlatego, choć ogólne założenia dydaktyczne pozostają niezmienione, niezbędna staje się zmiana podejścia – szczególnie w odniesieniu do planowanych aktywności oraz interakcji w grupie uczących się. Istotnego znaczenia nabiera więc pytanie czy e-learning 2.0 to jedynie nowa generacja znanej już formy, czy może zapowiedź i zarazem impuls do zmiany całego paradygmatu kształcenia, nie tylko w wydaniu online.
[Zobacz również zestaw tematów przewodnich]